എത്രയുറക്കെ ഞാന്‍ പാടുകിലാണു നിന്‍
ചിത്തത്തിലെന്നൊച്ച നീര്‍ത്തുള്ളിയെന്നപോല്‍
വന്നുതിരുന്നതറിഞ്ഞീല,യെങ്കിലും
നിത്യവും പാടിനേന്‍ നിന്‍ പുകള്‍പ്പാട്ടുകള്‍!
കേള്‍പ്പതുണ്ടേതേതു ദിക്കിലുമെന്നോര്‍ത്തു
പാടിനേന്‍ പിന്നെയും പിന്നെയും.,വൃക്ഷങ്ങള്‍
നീളെത്തലയാട്ടി നില്‍ക്കവേ.,കേള്‍പ്പതി-
ല്ലാരാരുമെന്നു നിനയ്ക്കുന്നതെങ്ങനെ?
താളമിട്ടോടിയെത്തീടുന്നു കായലില്‍
നീളവേയൊന്നിനൊന്നെന്നപോലോളങ്ങള്‍.,
അങ്ങിങ്ങു വെണ്‍മണല്‍ത്തട്ടില്‍ കളങ്ങളൊ-
ന്നൊന്നായ് വരച്ചുമായ്ക്കുന്നു തൈക്കാറ്റുകള്‍!
എങ്ങെങ്ങു കാതോര്‍ക്കിലും കേള്‍പ്പതുണ്ടാവു-
മങ്ങങ്ങു പല്ലവിയൊത്തനുപല്ലവി
പല്ലവിയില്ലാതെയുണ്ടാവതെങ്ങനു-
പല്ലവി.,കേള്‍പ്പതുണ്ടാവണം സര്‍വരും.
എങ്കിലും കേള്‍ക്കുന്നതില്ല നീ മാത്രമെ-
ന്നല്ലീ പറവു പ്രപഞ്ചവും കാലവും
ഇല്ല കേള്‍ക്കാന്‍ നിന്‍ മനസെങ്കിലെന്തിനായ്
ഇന്നെന്‍ പദങ്ങള്‍.,ജതിക,ളീണങ്ങളും
അങ്ങനെ പിന്നെയും പിന്നെയുമാവോള-
മുച്ചത്തിലാലപിക്കുന്നു ഞാന്‍.,എന്‍ പാട്ടി-
ലിപ്പോള്‍ മുഴങ്ങുന്നതുണ്ടിടിനാദങ്ങ-
ളുഗ്രഭൂകമ്പങ്ങള്‍.,ഗോളത്തകര്‍ച്ചകള്‍!
ശബ്ദമിരമ്പി,യതിന്‍റെയുച്ചത്തിലേ-
ക്കുജ്വല വിസ്ഫോടമായിവന്നെത്തുന്നു.
കേള്‍ക്കാവതിന്‍റെയധിത്യക!അപ്പുറം
കേള്‍ക്കവയ്യാത്തതാം നിശ്ശൂന്യമൂകത!
No comments:
Post a Comment
ഈ ബ്ലോഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തുമല്ലോ....