ഒരിക്കൽ നാനാവർണ
ജീവിതപ്രവാഹത്തി-
ന്നൊഴുക്കിൽ പ്രിയപ്പെട്ട
സ്വപ്നമേ നീയും പോകെ
വെറുതെ
വെറുമൊരു
വേദനയോടെ കൈയിൽ
ഉണങ്ങിക്കരിഞ്ഞൊരു
പൂവുമായ്‌ നിൽപ്പൂ ഗ്രീഷ്മം.
വേനലും
കാറ്റും
ഊറ്റിക്കുടിച്ച സൗന്ദര്യത്തിൻ
വേപഥുവിനെ വാങ്ങാ-
നെല്ലാരും മടിക്കവെ
പതുക്കെ കൈകൾ നീട്ടിയാ
പൂവു വാങ്ങി ഞാൻ നിത്യ-
സ്മൃതിക്കു ചൂടി
ഭൂതകാലത്തെ രമിപ്പിക്കെ
മണ്ണിലെ ദു:ഖത്തിന്റെ
മൺകുടിൽമുറ്റത്തിന്റെ
കണ്ണുനീർ പുഷ്പത്തിനെ
നുള്ളിക്കൊണ്ടാരോ പോയി.
No comments:
Post a Comment
ഈ ബ്ലോഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തുമല്ലോ....