ഇത്രകാലം മറന്നുവെച്ചതെല്ലാം
ഇപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ഓർമവരുന്നു:
ഉപ്പുവെച്ചു കളിക്കുമ്പോൾ മാഞ്ചുവട്ടിൽ
ഉണക്കിലകൾക്കടിയിൽ മറന്നുവെച്ച പത്തുപ്പ്
ഭയന്ന മഴ വരാതിരുന്ന ഒരു ദിവസം
അപ്പുവിന്റെ കടയിൽ മറന്നുവെച്ച കുട
പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു വരുംവഴി പറങ്കിമാവിൽ കയറിയപ്പോൾ
ട്രൌസർകീശയിൽ നിന്ന് താഴെ വീണുപോയ പേന
റീഗയിലെ ഹോട്ടൽമുറിയുടെ വാർഡ്റോബിൽ
മറന്നിട്ട നീലഷർട്ട്
പിന്നെ വായിക്കാൻ കൊടുത്ത് തിരിച്ചുകിട്ടാതിരുന്ന
പുസ്തകങ്ങളുടെ നീണ്ട പട്ടിക
വീട്ടാൻ മറന്ന ചില കടങ്ങൾ
തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ മറന്ന ചില സ്നേഹങ്ങൾ.
മറവി എന്നും മറക്കാതെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു
പ്രേമിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ
ഹൃദയം മറന്നുവെക്കാൻ തുടങ്ങി
എഴുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ
ഉപമകളും രൂപകങ്ങളും.
പിന്നെ കുന്നുകൾ കാണുമ്പോൾ
ആകാശം മറന്നുവെച്ചതാണവയെന്ന് തോന്നിത്തുടങ്ങി,
മഴവില്ല് മേഘങ്ങൾ മറന്നുവച്ചതെന്നും.
ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു
ഈ ഭൂമിതന്നെ ദൈവം മറന്നുവെച്ചതാണെന്ന്,
അതിൽ നമ്മളെയും.
ഓർമ വരുന്നതനുസരിച്ച്
അവൻ തിരിച്ചെടുക്കുന്നു,
പുഴകളെ,
കാടുകളെ,
നമ്മളെയും.
No comments:
Post a Comment
ഈ ബ്ലോഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്ദ്ദേശങ്ങളും ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തുമല്ലോ....