കവിയല്ലാത്ത ഒരാൾ വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നത് - പി ശിവപ്രസാദ്

 

കവിയല്ലാത്ത ഒരാൾ

കവിത എങ്ങനെ എഴുതും? 

മണ്ണിൽ കാലുകൾ പൂഴ്ത്തി 

മരം പോലെ അനക്കമറ്റ്‌ 

കാറ്റിനെ കോർമ്പൻ ചീർപ്പാക്കി 

വെയിലിനെ അടുപ്പുതിളയാക്കി 

മഴയെ ആകാശത്തിന്റെ സ്വരജതിയാക്കി   

അയാൾ അലഞ്ഞുലഞ്ഞ് നിൽക്കും.

 

പൊഴിയുന്ന ഇലയോരോന്നും 

മോക്ഷത്തിന്റെ കവിതയാകും.

തളിർക്കുന്ന ഇലയോരോന്നും 

ജീവിതപ്രണയത്തിന്റെ ജലതരംഗമാകും.

കിളിർക്കുന്ന വിത്തോരോന്നും 

ശലഭസംഗീതത്തിന്റെ പൂമ്പൊടിയാകും.

 

മണ്ണിൽ നിന്നും കൊളുത്തിയെറിഞ്ഞ 

ഒറ്റ വീണക്കമ്പിയിലൂടെ 

ആകാശത്തിന്റെ ചുംബനം 

അഗ്നിരേതസ്സായി മിന്നിയിറങ്ങും.

 

അങ്ങനെയങ്ങനെ.....

ഭൂമിയിലെ ആ മണ്ണുമനുഷ്യൻ 

അതെ, കവിയല്ലാത്ത അയാൾ തന്നെ 

സ്വയം ഒരു കവിതയായി 

വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടും.

 

വാക്കുകളുടെ നാനാർത്ഥങ്ങൾ 

പൂത്തും കൊഴിഞ്ഞും തുടരുന്ന 

ജീവിതമെന്ന രൂപകം 

ക്രമത്തിൽ അയാളെ 

'കവി' എന്ന് വാത്സല്യപൂർവ്വം 

നൊന്തു വിളിക്കും.

 

*** 

പ്രിയകവി  വീരാൻകുട്ടിക്ക് 

 ===