Friday, November 6, 2020

സ്വാസ്ഥ്യം - പി ശിവപ്രസാദ്



എവിടേയ്ക്ക് പോയി നീ 
എൻ സ്വാസ്ഥ്യമേയെന്ന് 
കരളിലിരുന്നാരോ തേങ്ങി?

മുടി കറുപ്പിക്കുവാൻ 
മുനകൂർത്ത പ്രായത്തെ 
മുറിയിലടക്കിയ ഖബറിൽ...
മിഴികൾ തിളക്കുവാൻ 
മഷിയെഴുതുന്നൊരാ 
ഗതകാല സന്ധ്യതൻ ചെരിവിൽ...
മൊഴികളിൽ ബാഷ്പവും 
മഞ്ഞുപെയ്ത്തും  ഖഡ്‌ഗ-
മൂരിയുയർത്തിയ സ്മൃതിയിൽ...
ഇനിയൊരിക്കൽ വന്നു
ഹൃദയംതൊടാമെന്ന 
പ്രണയ വാഗ്‌ദത്തച്ചതിയിൽ...
ഇവിടെയേകാന്തമായ് 
മരുവുമെൻ പ്രാണന്റെ 
വികലമാം ഹൃദയമിടിപ്പിൽ.

പലവഴികളിൽ വന്ന് 
ചിരകാലസൗഹൃദം 
പകരുന്ന ജനിതകസ്ഥിതിയിൽ...
ഇലകൾ വാടും മുമ്പ് 
കിളികൾക്ക് കൂരയായ് 
പരിണമിക്കുന്ന തുരുത്തിൽ...
ശലഭങ്ങൾ നൃത്ത്യരായ് 
സ്വപ്നവർണ്ണങ്ങളെ 
ചിറകിലാവാഹിച്ച ജതിയിൽ...
തിരകൾ മരുമണലേറി 
ഉരഗവേഗങ്ങളിൽ 
കനൽമരം ചുട്ടെടുക്കുമ്പോൾ....
അകലങ്ങളിൽ പ്രാണ-
ഗന്ധം വഹിച്ചുകൊ-
ണ്ടലയുന്ന കാറ്റിൻെറ ശ്രുതിയിൽ...

ഇനിയും വരാത്തതാം 
സുപ്രഭാതങ്ങൾ തൻ 
രതിയൂഷ്മള ശൃംഗവനിയിൽ...
അറിയാത്ത രാഗങ്ങൾ 
അനുപദം മൂളുന്ന 
തടിനി പോൽ പായും മിഴിയിൽ.

ഒരു കല്പകാലത്തി-
ലുയരുന്ന പ്രളയത്തിൽ 
അലിയുന്ന ജന്മാന്ധവൈരം...
വഴികളിലുപേക്ഷിച്ച് 
വ്രണിതനായ് നിൽക്കുന്നു 
ഇനി മാപ്പ് നൽകൂ സതീർത്ഥ്യാ.

No comments:

Post a Comment

ഈ ബ്ലോഗിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തുമല്ലോ....