അരയന്നത്തിനു പറ്റിയ അമളി - വെണ്മണി മഹന്‍ നമ്പൂതിരിപ്പാട്

പണ്ടൊരു കാലമൊരരയന്നത്തിനു

ചെണ്ടപിണഞ്ഞതു കേള്‍ക്കുവ,നുഴുതതു

കൊണ്ടഥ ചളി ബഹുചളുവളയായൊരു
കണ്ടത്തിന്‍റെ വരമ്പത്തനവധി

കൊറ്റികള്‍ ഞണ്ടും ഞവണിയുമീവക
പറ്റിയണഞ്ഞഥ കൊത്തിവിഴുങ്ങി-

ക്കൊറ്റു കഴിച്ചമരുമ്പൊളൊരന്നം
തെറ്റെന്നവിടെച്ചെന്നാനൊരുനാള്‍.

ഞാനൊരു ഹംസമതാണു വരുന്നതു
മാനസമതില്‍നിന്നെന്നുര ചെയ്തു.

ഊനമകന്നെന്തുള്ളതുമവിടെ-
ത്താനുരചെയ്കെന്നായി ബകങ്ങള്‍.

പൊന്‍താമരകളുമമൃതൊളിജലവും
ചന്തമൊടുണ്ടെന്നന്നം ചൊന്നാന്‍.

"അട്ടകളില്ലേ?ഞണ്ടില്ലേ?തേ-
രട്ടകളില്ലേ?ഞാഞ്ഞൂളില്ലേ?"

കിട്ടില്ലീവകയെന്നതിനുത്തര-
മൊട്ടും കൂസാതന്നം ചൊന്നാന്‍.

ഇത്തരമന്നം ചൊന്നതുകേട്ടു പെ-
രുത്തൊരു പരിഹാസത്തൊടു കൊറ്റിക-

ളൊത്തൊരുമിച്ചൊരു ഹീഹീരവമതു
സത്വരമവിടെ മുഴക്കിയുരച്ചാര്‍.

"എന്തിനുകൊള്ളാം നിന്നേ?നീ സുഖ-
മെന്തറിയുന്നിതു?വന്നൊരു വഴിയേ

ഹന്ത!തിരിച്ചു നടക്കുക.,നിന്നുടെ
ചന്തം കണ്ടാല്‍ ചതുരം തന്നെ!"

കൂട്ടത്തോടവരിങ്ങനെ കലശലു
കൂട്ടിക്കഠിനം കളഹംസത്തെ

ആട്ടിപ്പാച്ചുകളഞ്ഞൊരക്കഥ
കേട്ടിട്ടില്ലാത്താളുകളുണ്ടോ?

നിന്ദ്യന്മാരൊടു കൂടുകിലങ്ങനെ
വന്നിടുമമളി മിടുക്കന്മാര്‍ക്കും.