ഒരു പെണ്ണ് എഴുതുന്നത് - ശീതൾ ബാലകൃഷ്ണൻ

ബുള്ളറ്റ് സ്റ്റണ്ട് നടത്തണമെന്നൊന്നും പറയുന്നില്ല,
പക്ഷേ പിൻ സീറ്റ് മാത്രമേ എനിക്കുള്ളൂ എന്ന് പറയരുത്.

നിന്നെ പിന്നിൽ പതിയെ പിന്തുടരുന്നതിൽ എനിക്ക് വിരോധമില്ല,
ഒറ്റവഴി തീരെ ചെറുതാണെങ്കിൽ മാത്രം.

നിന്റെ ശരീരത്തിനു തന്നെ ബലം,
പക്ഷെ എന്റെ ആത്മാവിനു ബലമില്ലെന്നു പറയരുത്.

നിനക്ക് ചോറ് വിളമ്പിത്തരില്ലെന്ന് ഞാൻ പറയില്ല,
നീ നിന്റെ പാത്രം കഴുകില്ലെന്ന് മാത്രം പറയരുത്.

നീ എന്നെ അമ്പലത്തിൽ കയറ്റാതിരുന്നോളൂ,
പക്ഷെ നീ എന്നെക്കാളും ശുദ്ധനെന്നു മാത്രം പറയരുത്.

ഞാൻ നിനക്ക് വേണ്ടി സാരിയണിയുമായിരിക്കും,
പക്ഷേ ബിക്കിനിയിട്ടാൽ ബലാത്സംഗിച്ചു കളയാമെന്ന് വിചാരിച്ചേക്കരുത്.

നീ ജോലി ചെയ്തു തളർന്നിരിക്കാം,
പക്ഷെ എന്റെ ചട്ടുകം പിടിച്ച കയ്യിലെ തഴമ്പ് കാണാതിരിക്കരുത്.

നീയ്യെന്നെ പെങ്ങളായി തന്നെ കാണണമെന്നില്ല,
പക്ഷെ സുഹൃത്തുക്കളില്ലാത്ത നിന്നോട് എന്ത് പറയാൻ.

മുലയൂട്ടില്ലെന്നെന്നൊന്നും പറയില്ല ഞാൻ,
പറയാതെ കുഞ്ഞിന്റെ ഉടുപ്പ് നീ മാറ്റുമെങ്കിൽ.

നിന്റെ സിക്സ്പ്പായ്ക്കും സെക്സ്പ്പിക്കും ആർക്കു വേണം,
നെഞ്ചിൽ അലയടിക്കുന്ന സ്നേഹമില്ലെങ്കിൽ.

ബസ്സിൽ എനിക്ക് പ്രത്യേക സീറ്റൊന്നും വേണ്ട,
പൊട്ടാൻ തയ്യറായി നിൽക്കുന്ന നിന്റെ ഞരമ്പ് വീട്ടിൽ വച്ചിട്ട് വന്നാൽ.

ദേവിയായിട്ടൊന്നും കാണണ്ട പൊന്നേ,
ദേഹമായി മാത്രം കാണാതിരുന്നാൽ മതി.

പിടിക്കോഴിയെ കൂവ്വിക്കണമെന്നൊന്നും ഇല്ല,
അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ പിടിപ്പത് പണിയുണ്ട്.

കൊടുമുടി കീഴടക്കിയതും ബഹിരാകാശം ജയിച്ചതൊന്നും പറയുന്നില്ല,
അതിൽ എന്താ ഇത്ര പറയാൻ.

ആർത്തിപ്പൂണ്ട് നീ എന്നെ നയനഭോഗം ചെയ്യുമ്പോൾ,
ആക്രാന്തവുമായി മകൻ നിന്റെ പിന്നാലെ ഉണ്ടെന്ന് മാത്രം ഓർക്കുക.

നിന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിലിരിക്കുന്നമെന്നില്ല എനിക്ക്,
കൂടെയിരിക്കാനാണ് ആഗ്രഹം, വിവാഹ പന്തലിലെന്ന പോലെ.

നീ പ്രസവിക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറയില്ല,
പക്ഷെ മക്കളുടെ മൂക്കിള തുടയ്ക്കില്ലെന്ന് പറയരുത്.

അടുക്കള എന്റെ മാത്രം തടവറയാണ്,
നീ പനി പൂണ്ട് വിറയാർന്നു കിടക്കുന്ന നാളുകളിൽ മാത്രം.

എന്റെ തോളുകൾ നിനക്കു തന്നെ,
നിന്റെ തോളുകൾ എനിക്കുള്ളപ്പോൾ.

ഇതൊക്കെ ചോദിച്ച് വാങ്ങുന്നത്,
അറിഞ്ഞ് തരാൻ നിനക്ക് നാണമില്ലാതെ പോവുമ്പോഴാണ്, ക്ഷമിക്കുക.